19.07.2017 - KAHİRE
Devam eden ishalden biraz yorgun düştüm. Art arda gece birçok kez tuvalete gittim. Dışarı çıkmaya pek cesaretim kalmamıştı. İyileşmek için şifalı yiyecekler bulmak için markete gittim. Yoğurt ve muz aldım. Arka arkaya olmasa da öğlene kadar 3 paket yoğurt ve 8 tane muz yedim. Buradaki muzlar oldukça küçük, o yüzden aslında çok da yemiş sayılmam. Ve muzun mucizevi etkisiyle iyileştiğimi hissetmeye başladım.
Yine riske atmaya korka korka şehir merkezine gittim. 3 gün boşluk vardı ve Omar ile konuşmuştum, bizi kanal şehirlerine götürmeyip paramızı vereceklerdi, sözde güvenlik önlemleri sebebiyle. Ben de ya bir seyahat acentesi ile özel şoförümle 48$’a ya da trenle gidiş dönüş 16 TL gibi bir şey ödeyerek gidecektim. Aradaki büyük fiyat farkından dolayı tabii ki tren ile gitmeye karar verdim. Ama tren garına gittiğimde ne bir İngilizce yazı ne bir İngilizce konuşabilen insan. Önce vazgeçesim geldi, sonra bir anda Turizm Ofisi gözüme çarptı şans eseri. Acaba hangi turist oradaki ofisi fark edebilecekti? İçeride çok iyi bir türbanlı kız vardı. Durumu anlattım. Bana gişedeki adama söylemem gerekenleri Arapça bir kağıda yazdı. İki farklı tren vagonu varmış, biri klimalı biri klimasız. Gideceğim şehir Port Said’e yolculuk 4 saat sürüyormuş. Klimalı vagonlar dışında alırsam hep pişebilir hem de ayakta kalabilirmişim. Gişedeki adama bu kağıtları götürünce bana Port Said’den geri dönüş biletinin olmadığını söyledi. İnanmayıp hemen kadına geri döndüm. O da inanamadı ve turizm ofisini kilitleyip benle gişelere geldi. Mısır’da şu ana kadar karşılaştığım tek yardımsever insandı galiba. Meğerse Port Said’te elektronik bilet sistemine geçilmediği için bilet yokmuş. Kahire’den oraya olan biletimi de biraz dalaveralı aldık. Son durağa kadar değildi biletim, eğer memur beni yakalarsa 50 Pound ödeyecektim. Neyse ki o kadın sayesinde her şeyi halletmiş oldum.
Khan El Khalili Çarşısı’na Öykü ve Merve ile buluşmaya gittim. Hepimiz çok açtık. Birden kendimizi Khan El Khalili Restaurant & Naguib Mahfouz Café’de bulduk. Burası şehrin en popüler turist mekanlarından biri. Mısır'da yediğimiz çoğu şey bizi aşırı mutlu etmese de bu restoranda yediklerimiz hafif pahalı fiyatları dışında bize hitap etti. Oldukça şık mekan kafe ve restoran olarak 2 bölüme ayrılmış. Kafe bölümünde genel olarak nargile tüketiliyor. Restoran bölümü ise özenle hazırlanmış sofraları ile oldukça cezbedici.
Sürekli farklı lezzetler deneme çabasında olunca yemeğime Fatımi dana kuyruğu çorbası ile başladım. Mısırlılar çorba konusunda oldukça başarılı. Daha beğenmediğim çorbaları yok ki bence hepsi bizdekinden daha güzel. Çorba direkt et suyuna yapılmış sağlıklı ve lezzetli idi. Mumbar dolması ise Hatay'dakilere göre güzel değildi. Hatay'da mumbarı tekrar güvece koyup tereyağında pişiriyorlar. Dolmaları da içindeki domates sosu ile oldukçu lezzetli idi. Geleneksel Mısır Mazalikası ise altından ısıtmalı kapta getirilen ciğer, kalp gibi sakatatlar ve Mısır sosisinden oluşuyor. Oldukça lezzetli olan sosisler günün favorisiydi benim için. Bir de sakatatlarımın içinde içi sünger gibi olan ağzına aldığında bütün ağzını pütür pütür kaplayan bir şey vardı ki sadece onu yiyemedim.Ayrıca getirdikleri ekmekler şu ana kadar yediklerim arasında en güzel hamura sahip olanıydı. 606 Pound’luk hesabımız gelince biraz şaşırmadık değil. Ama servis bedeli ve vergilerin menüye eklenmediğini hatırladık. 200 Poundluk hesabımı ödedim, biraz pahalıydı ama mekana gerçekten değmişti.
Mekandan çıkıp kızlar yakın zamanda Türkiye’ye dönecekleri için alışveriş yapmaları gerekiyordu. Onlarla çarşıyı dolaştım. Çok bir şey almayacağımı çok da ilgimi çeken şeyler bulmadığımı söylemiştim gezmeden önce ama gezdikçe neredeyse her dükkanda kendime alacak bir şeyler buldum. Fiyatlar Türkiye ile kıyaslayınca oldukça ucuz kalıyordu, bu yüzden insanın her şeyi alası geliyordu. Bakalım Türkiye’ye kaç kilo valiz ile döneceğim, daha doğrusu valize aldıklarımı sığdırabilecek miyim?