II. Dünya Savaşı sonrası Avrupa’yı bir araya getirmek amacıyla ortaya çıkan Eurovision Şarkı Yarışması tarihinde ilk kez iptal edildi. Aslında yarışmanın iptali en başta büyük tepki uyandırmıştı. Sonbahar aylarına ertelemek yerine iptal etmek fanları biraz üzdü. Ama ertelemek aslında gelecek yıl ev sahipliği yapacak ülke için çok kısa sürede iyi bir çıkarmaya çalışmak demekti. Çünkü mesele yalnızca katılımcıları bir haftalığına bir sahnede yarıştırmak değil. Ev sahibi şehrin seçilmesi, görsel kimlik tasarımının yapılması, sahne tasarımı ve inşaatı, yan etkinliklerin düzenleneceği alanların ayarlanması, postcard (sanatçılar sahneye çıkmadan gösterilen videolar) çekimlerinin yapılması ve muhtemelen benim aklıma gelmeyen birçok iş… Tabi bir de kazanan ülkenin asıl ödülünün yarışma sayesinde 1-2 haftada patlayan turizmi olarak düşünebiliriz. Yarışma “online” olarak düzenlenmiş olsa Hollanda’nın elinde ne olacaktı? Bu arada söylemeden de geçmeyelim. Bu yıl Eurovision için CLEVER°FRANKE tasarım şirketi tarafından hazırlanan görsel kimlik tasarımı Avrupa Tasarım Ödülü’nü de kaptı. Bu yılki logonun tasarımında daha önce Hollanda'da gerçekleşmiş olan yarışmanın logoları ilham alındı. İnfografik bir yaklaşımla, daire bu yıl yarışacak 41 ülkenin yarışmaya katılım yılları ve bayrak renkleri ile oluşturuldu.
Bu yıl Hollanda’nın Rotterdam şehrinde 65.si düzenlenmesi planlanan yarışma Covid-19 sebebiyle yapılamasa bir alternatif düşünüldü: “Eurovision: Europe Shine A Light”. Yarışma formatında olmadan yine müzik yoluyla insanlar arası köprüler kurmaktı amaç. Öncelikle 12 ve 14 Mayıs’ta normalde yarı finallerin gerçekleşeceği günlerde “Eurovision Song Celebration” adı altında, yarışmaya katılan şarkılar resmi videoları eşliğinde gösterildi. Şarkılara, sanatçıların karantina süreçlerini yansıtan çeşitli “challenge” videoları eşlik etti. En eğlenceli kısmı ise Eurovision fanlarının şarkılar eşliğinde danslarından oluşan kısa kliplerle oluşturdukları kolaj kısmıydı.
Covid-19 öncesi, 16 Mayıs’ta “Open Up” sloganı ile gerçekleşmesi planlanan final akşamı ise “Europe Shine A Light” adıyla yaklaşık 2 saat süren bir şova dönüştü. Yarışmaya katılan 41 ülkenin yanı sıra Avrupa Yayın Birliği’ne üye olan Bosna Hersek, Kazakistan, Kosova ve Karadağ’ın da resmi TV kanalların dan da Türkiye saati ile 22.00’de yayınlandı. TRT’de yayınlayabilirdi ancak tıpkı 2013’ten beri olduğu gibi yine katılımcı olmasa da yayınlayabilme hakkını kullanmadı. Yarışmanın iptali öncesinde de planlandığı gibi Chantal Janzen, Edsilia Rombley ve Jan Smit programın sunuculuğunu üstlendi. Hollandalı Youtube fenomeni NikkieTutorials da canlı yayında seyirciyle buluştu. Kendisi etkinlik öncesi günlerde katılımcılarla kısa ve eğlenceli mini röportajlar gerçekleştirmişti. Yayın, Rotterdam yerine 1958 yılında Eurovision’un gerçekleştirildiği Hilversum şehrinde gerçekleştirildi. Çeşitli canlı yayın bağlantılar ve önceden çekilmiş bazı videolar gösterildi.
Şov, Eurovision’u iki kez kazanan Johnny Logan’ın tüm dünyadan Eurovision fanları ile söylediği, 1980 yılında birinci olan şarkısı “What’s Another Year” adlı başladı. 2015 birincisi Måns Zelmerlöw (İsveç) ve 2007 birincisi Marija Šerifović (Sırbistan), birincilik şarkıları Heroes ve Molitva ile, 2018 birincisi Netta (İsrail) ise virüs döneminde ürettiği yeni şarkısı Cuckoo ile programın konuğuydular. 1979 yılında İsrail’e Hallelujah ile birincilik getiren Gali Atari de Junior Eurovision Şarkı Yarışması katılımcılarından oluşan bir koro ile izleyici ile buluştu. Kudüs’ün boş sokaklarında çektiği klibe çocukların videoları eşlik etti. Geçtiğimiz yılın birincisi Duncan Laurence ise yeni çıkan şarkısı Someone Else’in prömiyerini gerçekleştirdi. Roterdam Filarmoni Orkestrası da katılımcı ülkelerdeki önemli mimari yapıların ışıkla aydınlatıldığı görüntüler eşliğinde Avrupa’yı müziğiyle buluşturdu.
Doğrusunu söylemek gerekirse oldukça sıkıcı bir yayın oldu. Çünkü program bu yılın sanatçılarından çok eski katılımcıların Avrupa’ya mesaj verdikleri bir program dönüştü. ABBA'dan Björn Ulvaeus, Sandra Kim, Anne-Marie David, Alexander Rybak, Sergey Lazarev, Conchita Wurst, Elena Paparizou gibi birçok eski katılımcı “Sağlıcakla kalın!” mesajları ile bizleydi. Katılımcı 41 ülkenin şarkıları tamamen gösterilmedi. Sanatçının hazırlık süreci, virüse karşı mesajı ve şarkıdan çok kısa bir kesit 30 saniye civarında gösterildi. Yarı final günlerinde şarkıların tamamı gösterilmişti. Ancak bu etkinlik öncesi her hafta cuma günü Eurovision Ev Konserleri adı altında sanatçıların şarkılarını evde söyledikleri videolar gösterilmişti. Belki de bu videolar resmi bir kazananın olmadığı bir yarışmaya dönüşebilir. Online oylama ile gerçekten yarı final ve finaller gerçekleştirilebilirdi. Ki zaten birçok Eurovision haber sitesi bu tarz sanal yarışma girişimlerinde bulundu.
Programın adına ilham veren, 1997 Eurovision Şarkı Yarışması'nda “Katrina and the Waves”in Birleşik Krallık adına yarışarak birinci olan şarkısı "Love Shine a Light" ise Belçika hariç tüm katılımcıların kendi evlerinde söylerken çektikleri videolar ile yapılan video kolaj ile belki de programın en keyifli parçasıydı.
Programda iki farklı önemli duyuru da yapıldı. Bu yıl Polonya’da düzenlenecek olan Junior Eurovision’un da sloganı geçtiğimiz yılın galibi Viki Gabor tarafından açıklandı: “Move the World”. 9-15 yaş arası çocukların katılabildiği bu yarışmayı ilk kez 2 yıl üst üste kazanan Polonya, 2019’da olduğu gibi bu yıl yine kasım ayında ev sahibi olacak. Diğer duyuru ise gelecek sene yine Eurovision’un Rotterdam’da gerçekleştirileceğine dairdi. Umuyoruz ki virüsün etkisi azalır ve bu yarışma da iptal olmaz.
Yarışmanın iptal olması sebebiyle ülkeler 2021 yılında, 2020 için hazırlanmış şarkılar yarışamayacak, aynı sanatçılarla devam edip edemeyeceklerini kendileri karar verecekler. Her sene ülkesinde büyük çaplı müzik festivali düzenleyerek katılımcısını belirleyen İsveç (Melodifestivalen) ve İtalya (Sanremo Müzik Festivali) yeniden seçim süreci olacağını belirtirken, 16 Mayıs itibarıyla Eurovision 2020’de ülkelerini temsil etmeye hazırlanan toplam 18 ismin Eurovision 2021’deki temsilcilikleri onaylandı:
Avustralya - Montaigne
Avusturya - Vincent Bueno
Azerbaycan - Efendi
Belçika - Hooverphonic
Bulgaristan - Victoria
Çekya - Benny Cristo
Gürcistan - Tornike Kipiani
Hollanda - Jeangu Macrooy
İspanya - Blas Cantó
İsrail - Eden Alene
İsviçre - Gjon’s Tears
Letonya - Samanta Tina
Malta - Destiny
Romanya - Roxen
San Marino - Senhit
Slovenya - Ana Soklič
Ukrayna - Go_A
Yunanistan - Stefania